The end....

1 september 2014 - Ledeacker, Nederland

Ik ben nu precies 7 weken en 4 dagen terug van mijn avontuur in Amerika. Ja, ik hou dit bij omdat de dagen hier stukken langzamer voorbij gaan en ik heimwee heb naar het reizen, de avonturen en de mensen in Amerika.

Het was meer dan geweldig! Het eerste deel van de reis ging van Seattle naar Vancouver en terug, van Seattle naar San Francisco, van San Francisco naar Los Angeles. In Vancouver heb ik merkwaardig gemakkelijk een toeristenvisum gekregen om zo nog wat langer in de USA te mogen reizen. Niet voor niks maanden van tevoren bang geweest dus. Natuurlijk waren er hier en daar ook wat tegenslagen, zoals in Los Angeles zijn zonder werkende creditcards  en met maar 5 dollar op zak.. Dit liet me wel eens te meer realiseren dat Amerikanen echt vriendelijk zijn en niet – zoals ik van horen zeggen heb – kortzichtig en op zichzelf. Het was namelijk zo dat het plan was om van Los Angeles naar Huntington Beach te gaan, een paar uur verderop. We hadden al een hostel geboekt, maar geen geld meer om daar naar toe te reizen, laat staan het hostel te betalen. Van de laatste 5 dollar zijn we naar de goedkoopste plaats gegaan om te eten; de McDonalds. 20 smakelijke kipnuggets waren het gevolg. Toen toch maar iets gaan bezichtigen – te voet – in Los Angeles; de beroemde walk-of-fame en natuurlijk de Hollywood-letters op de welbekende berg. Uiteindelijk advies gevraagd bij een Amerikaanse bank – een niet nader te noemen Nederlandse bank kon helaas niks voor mij betekenen. De bankmedewerkster gaf uiteindelijk 10 dollar van haar eigen geld omdat ze medelijden met ons had (zijn momenteel een ansichtkaart aan het schrijven om haar nogmaals enorm te bedanken). Van dit geld konden we met de bus naar het hotel. In de bus gaf een vrouw ook nog eens een bakje aardbeien aan ons nadat ze ons verhaal had aangehoord. De hoteleigenaar was wederom ook aardig en liet ons de volgende dag – na eindelijk geld te kunnen overkomen – betalen. Die 10 dollar heeft er voor gezorgd dat we niet in de buitenlucht in een of andere achterbuurt moesten slapen. Godzijdank.

Daarna in San Francisco mijn geliefde tweelingzus Loes, Jasper en Vera op het vliegveld mogen ontvangen. Ik trok uiteindelijk aan het kortste eind – zei ik in een eerder blog nog dat ik verwachte dat Loes ging huilen omdat ze mij natuurlijk zo gemist had – was het zo dat ík als eerste begon te huilen, waarop Loes en mijn nichtje natuurlijk kort daarna toch volgde met hun tranen.

Toch was het Los Angeles-disaster uiteindelijk maar een kleine vlek op de meest gaafste reis de ik tot nu toe heb mogen maken. Een ‘paar’ memorabele momenten; de paar dagen in Canada hebben er voor gezorgd dat ik daar zeker voor minstens 2 maanden terug wil om de rest van Canada te ontdekken; de geweldig mooie nationale parken; de ontbijtmomentjes ’s ochtends in de Starbucks, Wal-Mart en andere uitzonderlijk grote supermarkten; de rit door Death Valley waar ik de hoogste temperatuur van mijn leven meemaakte (109° Fahrenheit = 49° Celcius); op de rand van de Grand Canyon enkele Corona’s drinken terwijl we de zonsondergang aanschouwen; het Quad rijden in Bryce Canyon; de slaapmomenten tijdens lange autoritten; de soms nutteloze, maar geweldige gespreksonderwerpen tijdens deze autoritten; de tapas-avondjes in Page met live-muziek; de zonsondergang in Yosemite National Park; de blauwe vogel die ervoor zorgde dat we vroeg opstonden in Yosemite National Park; het hardlopen in Seattle; de bezienswaardigheden; de gezellige marktjes; de geweldig mooie uitzichten; de trip van 1000 km in 3 dagen in Canada; het hardlopen in Canada met geweldige uitzichten; de weg aan de westkust met uitzicht op zee; het overnachten in de buitenlucht in een hippie-dorpje; de hele dag aan een meer spenderen in dit dorpje enzovoort enzovoort……

Deze reis van 7 weken was de beste afsluiting van een mooi avontuur in Amerika. Zoals ik al zei in een eerder blog; als je van plan bent om voor Study Abroad te kiezen; DOEN! Het kan nooit verkeerd gaan, je leert er altijd van en ik kan met 100% zekerheid zeggen dat het minstens een geweldige ervaring wordt!

Fijne zomer iedereen!